Geçmiş
Bugün modern bir yayıncılık kuruluşu olan Elsevier 1880 yılında kurulmuştur. Klasik bilime kendini adamış Hollanda menşeili küçük bir yayın evinden, tüm dünyada eğitim odaklı ve profesyonel bilim ve sağlık camiaları için 20.000'den fazla ürüne sahip uluslararası bir multimedya yayıncılık kuruluşuna evrilmiştir. Elsevier'in adı 1580'de kurulmuş Hollandalı bir aile yayıncılık kuruluşu olan House of Elzevir'den gelmektedir.
Elsevier'in tarihi bilimi ve sağlık hizmetlerini geliştirme çabasına paralel olarak yapılmış bir dizi işbirliğini yansıtmaktadır. Jules Verne'den Stephen W. Hawking'e kadar uzanan bir grup bilim vizyoneriyle yapılan bu yayıncılık işbirlikleri, bilimsel ve tıbbi yayıncılığın temellerini atmıştır.
Bilimsel ve tıbbi bilginin yayılması ve kullanılmasına kendini adamış kadın ve erkeklerin – yani editörler, matbaacılar, kütüphaneciler, hemşireler, doktorlar, mühendisler, bilgi uzmanları ve bilim ve sağlık yayıncılığı merkezindeki iş insanlarının çabaları eşit derecede kritik öneme sahip olmuştur.
North Holland, Pergamon, Mosby, W.B. Saunders, Churchill Livingstone ve Academic Press gibi diğer harika yayıncılarla olan ilişkilerimiz de başarımızda rol oynamıştır. Bunlar şu anda Elsevier ailesinin parçası olan ve yanlarında kendi zengin tarihlerini de getirmiş olan şirketlerden yalnızca birkaçıdır. Şirket gelişirken, kuruluşumuzdan beri sahip olduğumuz sloganımız aynen devam etmektedir: Non Solus – Yalnız Değil.
Elsevier Heritage Koleksiyonu hakkında daha fazla bilgi edinin
Non Solus: Elsevier ağacının ardındaki hikaye
Orijinal Elzevir matbaa makinesinin üzerinde yer alan ve günümüzde hala Elsevier'in logosu olarak kullanılan, sarmaşıkların sardığı bir karaağacın altında duran adam işaretinin anlamıyla ilgili bazı tartışmalar bulunmaktadır. Üzerinde Latince bir terim olan Non Solus (yalnız değil) yazmaktadır. İlk olarak 1620 yılında Isaac Elzevir (Lowys'in oğlu) tarafından kabul edilen bu arma, o tarihten itibaren Elzevir'in bütün işlerinin üzerinde yer almıştır.
Elzevir ailesinin armalarından gurur duyduğu konusunda şüphe yoktur; ama onlara göre ne anlama geldiği kesin değildir. Çoğu akademisyen karaağacın bilgi ağacını temsil ettiği konusunda hemfikir olsa da, üzerine sarılı sarmaşığın anlamı üzerine anlaşamamaktadırlar. Paris'teki Adry kütüphanesi 1806 yılında üzüm asması sarılmış bir karaağacın, Isaac ve Abraham Elzevir kardeşlerin arasındaki bağı ve münzevi yaşlı adamın da kendisini öğrenime vermeyi sembolize ettiğini iddia etmiştir. Bununla birlikte, çağdaş sanat tarihçisi Lucy Schlüter daha ikna edici bir şekilde yaşlı adamın bilge bir akademisyeni, bir filozofu temsil ettiğini iddia etmekte – bunun Erasmus'un çizdiği kırsal bir ortamda bir ağacın altında oturup verimli ve ilham verici dersler veren Sokrates imajını hatırlattığını söylemektedir.
Bu bağlamda, sarmaşıkla sarılmış ağaç ve üzüm asması verimli bir ilişkiyi temsil etmekte, dolayısıyla hikaye bir ders içermektedir. Erasmus'un klasik ağaç ve asma metaforuna atıfta bulunarak dediği gibi: "Tüm ağaçlar arasında en güzidesi olsa da, kendileri meyve vermeyen çubuklar ya da kazıkların desteğine ihtiyaç duyan üzüm asması gibi, güçlüler ve bilgelerin de başka insanlara ihtiyacı vardır."
Bu şekilde bakıldığında, logo, klasik sembolizm içinde yayıncı ve akademisyen arasındaki simbiyotik ilişkiyi temsil etmektedir. Non Solus yazısının eklenmesi, yayıncıların, karaağaç gibi, akademisyenlere sağlam bir destek sağlamak için gerekli olduğu ve üzüm asmasına benzetilen akademisyenlerin de meyve vermek için gerekli olduğu yönündeki mesajı desteklemektedir. Yayıncılar ve akademisyenler bunları tek başlarına yapamazlar. Birbirlerine ihtiyaçları vardır. Bu, günümüzde de Elsevier ve yazarları arasındaki ilişkiyi anlatmak için en uygun benzetmedir – bağımlı değil, bağımsız değil, ama birbirlerine bağlı.
